هنرمند باید بیشتر مطالعه کند

یدالله کابلی، شکسته‌نویس و از بزرگ‌ترین استادان خوشنویسی کشور است. او تاکنون در کشورهای مختلف نظیر انگلستان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، پاکستان، امارات متحده عربی، ترکمنستان، کویت، روسیه و ایالات متحده آمریکا نمایشگاه‌های انفرادی یا گروهی برگزار کرده ‌است. کابلی در جشنواره جهانی مولانا که در هالیوود برگزار شد نیز نمایشگاه داشت. جدای از اینها او تاکنون در چند دانشگاه خارجی ازجمله دانشگاه آکسفورد، دانشگاه جورج واشنگتن، دانشگاه هاروارد و دانشگاه کالیفرنیا، سخنرانی کرده است. این استاد خوشنویس در حال حاضر جدای از تدریس درصدد برگزاری نمایشگاهی در فرهنگسرای نیاوران است و قصد دارد نمایشگاهی از آثارش بر غزلیات سعدی را هم در شیراز برگزار و سپس کتاب آثارش را منتشر کند. او می‌گوید همه شاگردانش فرزندانش هستند و بیشتر وقت خود را با آنها می‌گذراند. کابلی معتقد است هنرمند باید بیشتر وقتش را به مطالعه بگذراند.

از آخرین فعالیت‌هایتان در عرصه نمایشگاه برای مخاطبان صحبت کنید.

با توجه به این‌که کلاس آموزشی دارم همیشه فعالیت آموزشی و تعلیم هنرجویان تهرانی و شهرستانی را در برنامه دارم. اما به لحاظ برنامه‌ریزی برای کارهای آموزشی برنامه‌ریزی جامعی برای خط شکسته معاصر داریم که مجموعه‌ای از آثار استادان و هنرمندان جوان سراسر کشور قرار است در فرهنگسرای نیاوران به نمایش گذاشته شود. تاریخ دقیقش مشخص نیست، اما احتمالا در فصل بهار این اتفاق می‌افتد. در زمینه کتاب هم «سماع در سماع» چند ماه قبل در نیاوران رونمایی شد و کتاب جامعی بود از برگزیده آثارم. در صدد برگزاری نمایشگاهی هستم که آثار براساس غزلیات سعدی شیراز شکل گرفته، قرار است نمایشگاه خوشنویسی از غزلیات سعدی اول در شیراز برگزار شود و بعد اگر خدا خواست مجموعه‌ای می‌شود با عنوان 30 سال با سعدی دربرگیرنده گلچینی از آثارم برغزلیات سعدی.

به‌طور میانگین روزی چند ساعت خوشنویسی می‌کنید؟

من جدا از کلاس‌های فشرده‌ای که دارم، تقریبا جز یک استراحت کوتاه، کار می‌کنم، اما نوع کار متفاوت است. خیلی خستگی ندارد، چون موضوعات، متنوع است. در عین حال که آدم با کار جدی روبه‌روست، اما نشاط حاصل از به ثمر رسیدن کار، خستگی به در می‌کند.

متن‌ها و شعرها را چطور برای خوشنویسی گزینش می‌کنید؟

فرقی نمی‌کند شعر باشد یا نظم. گمان می‌کنم هنرمند همیشه باید به هنر محتوایی توجه کند و مضامینی داشته باشد که همجنس و همسو با احوالاتی باشد که آن لحظه خوشنویس آنها را می‌نویسد. اگر این اتفاق بیفتد، حس خوبی دارد چون از حس و حالش می‌نویسد. خوشبختانه همه‌گونه مضامینی در دست است. یکی از توفیقات هنرمند این است که بیشتر از تمرین باید به مطالعه بپردازد. شعر و ادب که سنگ بنای خوشنویسی است، مثل بال پرواز است. همیشه هنر خوشنویسی بر بال شعر پرواز می‌کند.

فرزندان شما هم خوشنویس هستند؟

دو فرزند دارم، یک پسر که کارش الکترونیک است و ذوقی در هنر دارد اما هنر موسیقی و شناخت موسیقی، با خوشنویسی ارتباطی ندارد. دخترم نیز جز خوشنویسی در گرایشات نوین هم کار می‌کند، کارشناس گرافیک و کارشناس ارشد مرمت آثار باستانی است و با دنیای هنر سر و کار دارد.

چقدر برای فرزندانتان وقت می‌گذارید؟

فرزندان ما کسانی هستند که با ما زندگی می‌کنند. ما به نوعی وقتمان را صرف فرزندان مملکت می‌کنیم. بیشتر اوقاتمان را شاگردان می‌گیرند. همیشه مورد اعتراضیم شما وقتتان را برای بچه‌های این مملکت صرف می‌کنید، نه بچه‌های خودتان. اما به هر حال فرزندانم هر وقت علاقه‌مند بوده‌اند به من رجوع می‌کنند.

اوقات فراغت خود را چطور می‌گذرانید؟

اوقات فراغتی نداریم. اوقات فراغت ما جشنواره‌ها، نمایشگاه‌ها و همایش‌هاست به‌دلیل این‌که اغلب اوقات کارهای غیرهنری هم دارم و این خودش می‌تواند اوقات فراغت باشد و اتفاقا اوقات فراغت دلپذیری هم هست.