باهمکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
پنجشنبه ۳۰ دی ۱۴۰۰ برابر با ۲۰ ژانویه ۲۰۲۲
یدالله کابلی: فرصت ثبت جهانی خوشنویسی را مُفت از دست دادیم.
یدالله کابلی می گوید: «متاسفانه در کشور ما موضوع فرهنگ و هنر همیشه مورد بیمهری قرار دارد و مسوولان رده بالای تصمیمگیر در این حوزه اکثرا در روزمرگی خود غرق هستند؛ این بیتوجهیها و غفلتها میتواند دلیلی بر از دست دادن فرصتهای مناسب در ثبت جهانی خوشنویسی شده باشد.»
هنرمند باسابقه خوشنویس کشورمان حرفهایش را اینگونه ادامه می دهد: «اگر ما نتوانستیم که هنر خوشنویسی را ثبت جهانی کنیم و کوتاهی کردیم، این موقعیت تاریخی را مفت از دست دادهایم، در این حال نشانه بارزی از بیکفایتی مدیران و مسئولان ذیربط است. آنها در این امر مهم و تاریخی کوتاهی کردهاند و چنین ارزشهای تاریخی و فرهنگی و هنری با بیش از هزار سال پیشینه درخشان تاریخی که نشانههای ملیت ما و هویت ما هست را فراموش میکنند.»
«برنامه ملی پاسداری از هنر سنتی خوشنویسی در ایران» که زمان قابل توجهی از ثبت جهانی آن میگذرد و کم و بیش رسانهها از آن فاصله گرفتهاند، همچنان بهعنوان رخدادی که سرنوشت هنر خوشنویسی ایران را در محافل بینالمللی دگرگون کرده، اهمیت دارد.
در همین راستا خبرنگار بخش تجسمی ایسنا به گفتوگو با یدالله کابلی، هنرمند خوشنویس و عضو شورای عالی انجمن خوشنویسان پرداخت تا این بار این موضوع از زبان هنرمندی پیگیری شود که سالها در حوزه خوشنویسی مشغول تحقیق و پژوهش بوده است.
چرا خوشنویسی ایران ثبت جهانی نشد؟
کابلی در پاسخ به این پرسش که درباره ثبت جهانی «برنامه ملی پاسداری از هنر سنتی خوشنویسی در ایران» چه نظری دارد، ابتدا به پیشینه این هنر اشاره کرد و گفت: «هنر همواره به عنوان ژرفترین گفتوگوی انسانهای صاحب دل و فرزانه است و به هرحال هنر خوشنویسی در ایران و همه کشورهای صاحب تمدن واقعا به عنوان یک هنر ملی و ریشهای صاحب یک تقدس است و به همین دلیل هم به عنوان هنر قدسی معنا گرفته است.»
او به صحبت هایش اضافه کرد: «اگر بخواهیم ریشههای سیر تحول و تطور هنری خوشنویسی ایران را نگاه کنیم، به ارزشهای دیرینه و بنیادی آن خواهیم رسید؛ هم از نگاه من به عنوان کسی که به موازات کار عملی در پی کار تحقیق و پژوهش در امر زیبایی شناختی هنر خوشنویسی نیز بودهام و در این راستا به مباحث بسیاری به صورت مصاحبههای مستند تصویری یا مطبوعاتی پرداختهام که موجود است و هم از سوی محققان و پژوهشگران سدههای گذشته نیز مقالات و تذکرههای بسیاری در این امر به چاپ رسیده است.