کوشش بیهوده ترکیه برای رسیدن به جایگاه ایران در خوشنویسی

علی شیرازی، استاد خوشنویسی گفت: ایران از گذشته‌ تاکنون کانون هنر خوشنویسی در جهان اسلام بوده و با وجود سرمایه‌گذاری‌های ترکیه در این حوزه، به دلیل ریشه‌‌های محکمی که هنر خوشنویسی در ایران دارد، جایگاه کشورمان برای دیگر کشورها دست نیافتنی است.
علی شیرازی، خوشنویس در گفت‌و‌گو با ایکنا، با بیان اینکه هنر خوشنویسی در کشورهای اسلامی  به عنوان هنر اول و حاصر اهمیت فراوان است؛ گفت: ایران از گذشته‌های دور تاکنون به عنوان کانون هنر خوشنویسی شناخته می‌شود هرچند کشورهایی مثل ترکیه تلاش دارند در این رابطه برای خود نام و آوازه‌ای دست و پا کنند اما خوشنویسی این کشور تنها به چند هنرمند در استانبول خلاصه می‌شود ولی در ایران وضعیت اینگونه نیست بلکه در جای جای این سرزمین خوشنویسی ریشه دوانده است.

وی افزود: خوشنویسی در ایران تنها در یک شکل خلاصه نشده و به اشکال دیگر هم نمود دارد. برای مثال در نقاشی‌خط، کتبیه‌نویسی، قطعه‌نویسی و گرافیک هنرمندان ایرانی یکه‌تاز هستند. انجمن خوشنویسان در کشورمان هفتاد سال عمر دارد و در خانواده‌های ایرانی علاقه‌مند به این هنر وجود دارد.

این خوشنویس در پاسخ به این سؤال که سرمایه‌گذاری ویژه ترکیه می‌تواند آنها را به قطب خوشنویسی در جهان اسلام تبدیل کند؟ بیان کرد: تعداد خوشنویسان در ترکیه زیاد نیست و با بودجه دولتی سعی می‌کنند در این حوزه حرف اول را بزنند و انواع سرمایه‌گذاری‌ها را انجام می‌دهد. برای نمونه در اکثر مسابقات خوشنویسی که در کشورهای عربی برگزار می‌شود خوشنویسان ترک حضور دارند.

استاد شیرازی ادامه داد: در کشور ما انجمن خوشنویسان نهادی مستقل است که در مواقعی دولت به آن کمک کرده، ولی در کل انجمن خوشنویسان مستقل است. با تمام سرمایه‌گذاری‌هایی که در ترکیه انجام می‌شود آنها نمی‌توانند هیچ‌گاه در این زمینه از ایران پیشی بگیرند، چرا که خوشنویسی در تمامی خانواده‌های ایرانی ریشه دوانده و چنین سرمایه‌ای را نمی‌شود با پول به دست آورد.

وی درباره خط نستعلیق و اینکه به دلیل اینکه این خط اعراب پذیر نیست آیا قادر است ظرفیت جهانی داشته باشد؟ گفت: اینکه خط نستعلیق ظرفیت اعراب پذیری را همانند نسخ ندارد دلیل بر ضعیف بودن آن نیست؛ نستعلیق براساس فرهنگ و ادبیات ایرانی پایه‌ریزی شده و منطبق بر ادبیات فارسی است، در نسخ تنها ویژگی این است که اعراب‌پذیری شکل مطلوبی داشته باشد.

این خوشنویس ادامه داد: با وجود اینکه نستعلیق اعراب ‌پذیری نسخ را ندارد، چندین قرآن با خط نستعلیق نگاشته شده است. برای مثال به کتابت قرآن به همت سیدحسین میرخانی، استاد بزرگ نستعلیق اشاره می‌کنم. من نیز ۲۰ سال پیش ۱۰۰ قطعه قرآنی در ابعاد کتیبه به سفارش موزه امام علی(ع) نوشته‌ام.
وی با بیان اینکه وضعیت خوشنویسی به لحاظ حمایتی و کیفی شکل سینوسی داشته است، گفت: همیشه وضعیت در خوشنویسی به یک شکل نبوده است؛ در مقطعی مسئولان ارشاد به این هنر روی خوش نشان داده‌اند و حمایت‌ها مطلوب بوده است. در این دوران توانسته‌ایم دستاوردهای خوبی هم به داشته باشیم ولی در زمان دیگر شرایط اینگونه نبوده و به دلیل کم‌توجهی مسئولان این هنر مهجور مانده است. برای همین وضعیت کیفی خوشنویسان در کشورمان در هر برهه زمانی شکلی متفاوت داشته است. در چنین شرایطی لازم است تغییراتی به وجود آید تا بتوان همیشه از کمک‌های لازم برای خوشنویسی بهره برد.

وی در پایان تصریح کرد: با وجود اینکه بر اهمیت نقش و جایگاه حمایت از خوشنویسان سخن رانده شد، باید گفت که بزرگ‌ترین امتیاز انجمن خوشنویسان مستقل بودن آن است، پس اگر هم قرار است حمایتی در این رابطه انجام شود، این امر نباید برای استقلال خوشنویسی مشکلی ایجاد کند.

آشنایی با هنرمند:

علی شیرازی، آموزش خوشنویسی را از ۱۳۵۴ زیرنظر نصرالله معین اصفهانی آغاز کرد و پس از دریافت گواهینامه ممتاز از انجمن خوشنویسان ایران، در محضر غلامحسین امیرخانی، استاد ارشد انجمن خوشنویسان ایران، به صورت حضوری و مکاتبه‌ای تعلیم دید. سپس مدتی در جایگاه ریاست انجمن خوشنویسان استان اصفهان فعالیت کرد. او در سال ۱۳۶۷ به تهران مهاجرت کرد و به عضویت شورای عالی انجمن خوشنویسان ایران درآمد. شیرازی سال ۱۳۷۸ «گواهینامه استادی» از انجمن خوشنویسان دریافت کرد و موفقیت‌های بسیاری را به دست آورد که می‌توان به برخی از توفیقات او به شرح ذیل اشاره کرد:

برگزاری ۱۰ دوره کلاس‌های فوق ممتاز خوشنویسی در آتلیه شخصی خود هنرمند در تهران، فرهنگسرای هنر، انجمن خوشنویسان ایران و خانه هنرمندان ایران، برگزاری ۱۹ نمایشگاه انفرادی خوشنویسی در داخل و خارج از کشور،‌ برگزاری بیش از ۱۰ سخنرانی، جلسات پرسش و پاسخ و کلاس‌های کارگاهی.