استاد میرحسین

میرحسین خوشنویس یا میر سید حسین خوشنویس باشی (درگذشت 1303 ه‍. ‍ق) فرزند سید علی تهرانی معروف به علی حسینی بود. او اغلب آثارش را با نام میرحسین رقم می‌زد و از  خوشنویسان دوره ناصری و از  نستعلیق نویسان زبردست است که در  سیاه مشق نویسی آثار بدیعی ایجاد کرده‌است.

برخی میرحسین را اهل قم و برخی  تهرانی خوانده‌اند اما در اثر اقامت طولانی در تبریز به آقاسیدحسین ترک یا خوش‌نویس‌ باشی تبریزی معروف شده‌است. چنانچه در «الماثروالآثار» آمده او هنگام ولیعهدی مظفرالدین شاه که از تهران به تبریز رفت به همراه ولیعهد و با سمت معلمی او تهران را ترک گفته و در تبریز اقامت گزید. او شاگردان بسیار تربیت کرد و در سال ۱۳۰۳ هجری قمری بدرود حیات گفت.

دکتر مهدی بیانی درگذشت او را سال  1300 ه‍. ق در تبریز ذکر کرده‌است.

میر سیدحسین خوشنویسان شاگردان خوبی تربیت کرده‌است ازجمله می‌توان به  میرزا یوسف ،  میرزا علی محمد تبریزی ، میرزا مهدی خان ، اسماعیل امیر خیزی و یوسف میرزا قاجار،  عباس قلی میرزا (ذبیح‌السلطنه) اشاره کرد.  قطعات مختلف از آثار وی، از قلم شش‌دانگ تا نیم‌دودانگ عالی و ممتاز است که در تاریخ کتابت آن‌ها بین سال‌های ۱۲۷۱ و ۱۲۹۵ ه‍. ق و با رقم «میرحسین» در موزه‌ها و مجموعه‌های شخصی موجود است. روی سنگ قبر  محمد شاه قاجار در قم، در اطراف تمثال اوکتیبهای است از اشعار سروش اصفهانی، که به نظر می‌رسد به خط میرسیدحسین است.